Bij toeval een oud blogje van me, uit 2006, teruggevonden – en wie prijkt daar al?
Kees Vendriks (die van het volplempen) met het malapropisme ’Ik sta met mijn oren te fluiten’; even later is voor hem ’de kous afgedaan’.
Nog uit die tijd:
Bij de plechtige opening noemt toenmalig Antwerps schepen van Cultuur Philip Heylen het nieuwe stadsarchief in het Felixpakhuis “het kloppend hart van het geheugen van Antwerpen”.
De directeur van De Brakke Grond, Leen Laconte, schrijft trots bij de vijfentwintigste verjaardag van het cultuurcentrum: “Met volle borst vooruit positioneert het zich …”
En nu een recente:
Aukje van Roessel in De groene Amsterdammer, 7 november 2019: “Of zou de betrokkenheid van burgers er ook nog toe kunnen leiden dat de natuur en het klimaat een tandje lager moeten zingen?”
Geen leedvermaak; het kan iedereen overkomen.