Liefst wil ik niet materiaal van anderen gewoon overnemen op deze site, maar soms zijn stukken zo sterk, dat ik denk: dit moet ik ook laten zien, omdat het mij raakt.
Dat is dus het geval met de rede van Arnon Grunberg ter gelegenheid van de nationale Dodenherdenking in Amsterdam, 4 mei 2020.
Ontroerend is niet alleen de enscenering, met Grunberg pratend in een vrijwel lege Nieuwe Kerk, voor ceremonieel opgestelde rijen onbezette stoelen, maar vooral zijn tekst, scherp, geëngageerd, persoonlijk en eigenlijk ook diep treurig.
Hieronder te zien vanaf minuut 23:50.
De integrale tekst van Grunberg, getiteld Nee, vind je hier.
rivieren & meren 